به مرگ بگیر تا به تب راضی شود
اگر الغای قانون حجاب به همان برداشتن یک کف دست شال از روی سر خانم‌ها محدود شود، من هم با آن مخالفتی ندارم. چه اینکه همین حالا هم چیز زیادی از موی خانم‌ها پوشیده نیست. اما آیا قضیه به همین‌جا ختم می‌شود؟! تجربه نشان داده خیر!
امروز که این همه محدودیت و ممنوعیت برای حجاب وجود دارد و حجاب اجباری است، زن ایرانی بیش از هر کجای دنیا از مواد آرایشی استفاده می‌کند، اعمالی روی صورت‌ش انجام می‌دهد که فقط پورن استارهای غربی به آن تن می‌دهند، ساپورت‌هایی می‌پوشد آن‌چنان تنگ که کل شیرفلکه و دم و دستگاه انوثت از زیر آن پیداست، رنگ دوبند و دوقبه زیر مانتو‌اش را خواجه شیراز هم می‌داند و... حالا وای به روزی که همین قانون تق و لق حجاب هم وجود نداشته باشد.
از این جهت که نگاه کنیم نگرانی برای کشف حجاب پر بیراه نیست. زن ایرانی جنبه ندارد. حجابش را شل بگیری روی دست غربی‌ها بلند می‌شود و آن‌وقت دیگر اصلا نمی‌شود جمع‌ش کرد. هیچ بعید نیست که پسان فردا به جای گشت ارشاد برای زنان ساپورت‌پوش، شاهد گشت ارشاد برای بانوان تاپ و شلوارک‌پوش باشیم و آن موقع باز هم صدای اعتراض‌شان بلند شود که "نه به تاپ و شلوارک اجباری"!
به قول قدیمی‌ها به مرگ بگیر تا به تب راضی شود. همین حالا باید قرص و محکم جلوی مواردی مثل برداشتن شال و روسری ایستاد و سقف آمال بانوان را در همین حدود نگه داشت که پسان فردا عنان امور از دست خارج نشود.
