جوی شبنم

دستی بکش به روی دلی که پر از غم است

همت بکن به فتح دلم! کوه ماتم است

ای عشق از جفای تو آزرده نیستم

زخمی که می‌زنی به تن‌م عین مرهم است

گفتم که ساعتی بنشین پیش من ولی

دل گفت در کنار تو یک عمر هم کم است

فهمیدم از کلام تو با گوش هر رقیب

تنها سروش نیست که با گوش محرم است

هرچند تلخ عاقبت اقرار می‌کنم

حتی بهشت بی تو برای‌م جهنم است

حرفی دگر نمانده و خود حال من بفهم

از چشم خسته‌ای که در آن جوی شبنم است