دخترِ خان

چای را می‌آوَرَد با قند، روی سینی‌اش

دخترِ خان است، خانومی شده، می‌بینی‌اش؟!

دختر خان است اما از بنای ساده‌ای

دل ربوده، هوش برده، چشم و گوش و بینی‌اش

پشت را خم کرده و چایی تعارف می‌کند

آه، لرزش‌های گردن‌واره‌ی شاهینی‌اش

در کدام آیین مردی را به قربانی برند؟

وای، از این عشق و از این منسک آیینی‌اش

دختر خانی کجا، بنّای مسکینی کجا؟

خواهشاً بیرون بیا از فکر هم بالینی‌اش

هم جمال‌ش هم کمال‌ش هم که مال‌ش بیش‌تر

نیست هم کفو تو این هم از لحاظ دینی‌اش

طالع هندی و چینی باز کردم گفته بود

نیست در اقبال جوزا هم‌سر میزانی‌اش