لست سین

به نظرم نه مشکی رنگ عشق است و نه سبز. نه قرمز رنگ آن است و نه آبی و نه هیچ رنگ دیگری! نه تنها این، که حتی عشق هم رنگ ثابتی ندارد به نظرم! مثلا دی‌شب، رنگِ عشق، روسری صورتی بود با لباس چهارخانه‌ی سیاه و‌سفید و تلّی از برگ‌های نارنجی پاییزی که روی زمین ریخته‌شده‌بود. و یا این که ام‌شب هم رنگ عشق، «لست سین اِ لانگ تایم اِگو» است!

*بازتاب همین مطلب در سایت جیم

پس کی میرسیم؟

رفته بودم به استقبال‌ش، ترمینال. گفتم: هوس پیاده‌روی کرده‌ام. موافق‌ی؟ دست‌هاش را لایک‌طور بالا آورد که یعنی موافق‌م. ده دقیقه‌ی اول را می‌خندیدیم و راه می‌رفتیم. ده دقیقه‌ی بعد را حرف می‌زدیم و راه می‌رفتیم. ده دقیقه‌ی بعدترش را بیش‌تر فقط راه می‌رفتیم. ده دقیقه‌های بعد... تا این که پشتِ چراغ‌قرمزی که ایستاده‌بودیم، من را کشید کنار. صدهزار تومان گذاشت کف دست‌م و گفت: قرض! بعدش دست‌ش را برای اولین تاکسیِ عبوری بلند‌کرد.