بلای آسمانی به روایت استاد!

اخیراً کلیپی از حضور بهرام عکاشه، استاد ژئوفیزیک و زلزله‌شناسی در برنامه رشیدپور منتشر شده که در آن اصرار دارد زلزله را صرفاً یک پدیده زمینی و طبیعی معرفی کند. این اصرار بعضی جاها آن‌قدر زیاد می‌شود که به انکار وجوه آسمانی و الهی این پدیده پهلو می‌زند.

خب من دقیقا نمی‌دانم منظور این استاد از زمینی و طبیعی بودن زلزله چیست؟ احتمالا انتظار دارد که دستی از شکاف آسمان پایین بیاید و مثل فرفره زمین را بچرخاند تا این بلا آسمانی محسوب شود!

طبیعتا هر پدیده‌ای صرف نظر از این‌که آن را آسمانی و الهی بدانیم یا زمینی و طبیعی، در بسترهای طبیعی و در قالب ویژگی‌های اقلیمی خاص هر منطقه ظهور و بروز می‌کند. برای کشوری که روی گسل زلزله بنا شده، اگر بخواهد اتفاقی بیفتد، چه آن اتفاق عذاب الهی باشد و چه نه، در قالب زلزله رخ خواهد داد. در واقع قضای الهی در راستای تقدیرات الهی صورت می‌گیرد و بلای الهی هم چیزی جز تغییر یا تسریع در روند چرخه‌های طبیعت به دست خداوند نیست.

وقتی می‌گوییم یک پدیده، طبیعی و زمینی است کانه‌و قدرت و اراده و خواست خداوند در آن هیچ تاثیری نداشته است. چه زلزله را عذاب بدانیم و چه نه، بر اساس تفکر و بینش اسلامی با قدرت و خواست و اراده خداوند رخ داده است. پس این‌که مردم پس از وقوع زلزله به درگاه خدا روی بیاورند چیز عجیبی نیست.

اگر آقای عکاشه مثلا انتظار دارد که زمین پاره شود، یا آسمان سرخ شود و سنگ از آن ببارد، و یا در جایی که آب نیست سیل بیاید و در جایی که کوه نیست آتش‌فشان به وجود بیاید تا به عنوان یک واقعه الهی و آسمانی محسوب شود، خب یعنی ایشان از اساس مسئله را اشتباه فهمیده‌ اند!

نکته این‌جاست که حتی افراد باسواد و تحصیل‌کرده‌ای مثل ایشان هم درگیر چنین مغلطه‌ها و سطحی‌نگری‌هایی می‌شوند و مردم هم با آب و تاب این گفتگو را منتشر می‌کنند!

مزخرفات

خودم به شخصه مدت‌هاست که دیگر از سلبریتی‌ها انتظار عمل ندارم. این‌که مثلا درد و دغدغه‌ی واقعی مردم را داشته باشند و به خاطرشان حاضر باشند از مال‌شان بگذرند و سربزن‌گاه‌ها برای‌شان ریش گرو بگذارند و به معنای واقعی کلمه مردمی باشند. همان دوسه کار نصف‌ونیمه هم که برای‌ش کلی دوربین و خبرنگار خبر می‌کنند و لایک و فالوئر و ممبرش را می‌گیرند هم برای خودشان. به شخصه نخواستم! مال بد بیخِ ریشِ صاحب‌ش. بالاخره پهلوان تختی یکی بود که برای زلزله‌زده‌ها در بازار ری کیسه می‌گرداند و پول جمع می‌کرد. اما اقل انتظاری که هنوز از سلبریتی‌های دوست‌داشتنی دارم این است که حواس‌شان به حرف‌هایی که می‌زنند باشد و درِ دهانِ نازنین‌شان ببندند و کم‌تر مزخرف بگویند!

این ماه، ماهِ پُرمزخرفی از جانب سلبریتی‌ها بود. از در و دیوار بود که مزخرف می‌بارید. آن‌قدر که حالا نمی‌دانم از کدام‌شان شروع کنم. انتخاب سخت است اما مجبورم و چندتای‌ش را دست‌چین می‌کنم:

مزخرف اول را جناب آقاجواد خیابانی روشن می‌کند. آن‌جایی که بغض می‌کند و ادای مردم‌داری در می‌آورد و بابت کشته‌شده‌های زلزله در مسکن مهر نطق غرایی علیه رئیس‌جمهور سابق ایراد می‌کند و تلویحا همه‌ی کشته‌شده‌ها را گردن او و مسکن مهرش می‌اندازد و...که آخرش هم مشخص می‌شود تعداد کشته‌شده‌های مسکن مهر تنها دو نفر بوده. 

مزخرفات دوم و سوم را عطف به ماجرای مسکن مهر روشن می‌کنند جناب آقایان محسن تنابنده و هومن سیدی با این توضیج اضافه خدمت جناب آقای تنابنده که طویله آن قانونی است که شمای نوکسیه و تازه‌به‌دوران رسیده توانستید از قبل آن به نوایی برسید.

 مزخرف بعدی از آنِ جناب رضا صادقی است آن‌جایی که علت زلزله را مرگ بر آمریکا گفتن عنوان کردند و از این نظر باب جدیدی را در علوم ماوراء‌الطبیعه گشودند. فقط استاد صادقی اشاره نکردند که آن زلزله‌ی معروف کشور مکزیک که باعث کشته شدن شصت‌وپنج‌هزار نفر شد از اثرات مرگ بر کدام کشور بود؟ ما بی‌صبرانه منتظر پاسخ پروفسور صادقی خواهیم بود.

حیف است از مزخرف حرف بزنیم و از خانم مه‌ناز افشار بگذریم که برگ دیگری از توانایی‌های خود در عرصه‌ی توئیت‌زنی را رو کردند و در یک توئیت صدوهشتاد کاراکتری هم خودشان برای خودشان سوال ایجاد کرده و هم خودشان به سوال خودشان پاسخ دادند! من که هنوزم نفهمیدم چه  کسی گفته که نباید اقلام به‌داشتی بانوان به مناطق زلزله زده فرستاد شود و یا این‌که چه کسی آن را مسخره کرده و...یک خوددرگیری به تمام معنا!

باید با عرض تعجب اعلام کنم که تا هنگام نگارش این سطور فعلا خبری از مزخرفات مزخرف‌نویس‌های اعظمی هم‌چون باران و ترانه نشده که از همین‌جا نگرانی خود را اعلام می‌کنم. امیدوارم دست بجنبانند و با مزخرفی، جماعتی را از نگرانی درآورند.

جمله‌ای هست منسوب به مارک تواین که می‌گوید:  به‌تر است دهان‌ت را ببندی و احمق به نظر برسی، تا این‌که بازش کنی و همه بفهمند که به راستی احمقی!

بی اعتمادی

در همین جامعه کوچک اطراف من واریز کمک‌های نقدی به حساب‌های خصوصی مثل حساب علی دایی و یا نهادهای غیر دولتی مثل جمعیت امام علی(ع) طرف‌داران بیش‌تری دارد تا حساب‌هایی مثل هلال احمر که وابسته به حکومت تلقی می‌شوند. خب معمولاً مردم ترجیح می‌دهند تنها اقلامی مثل پتو و وسایل ضروری و مواد غذایی را تحویل نهادهای دولتی بدهند تا وجوه نقدی‌شان که معلوم نیست دقیقا صرف چه چیزی می‌شود.

این فقط یک نمونه است. نمونه‌های دیگری از این دست هم به راحتی پیدا می‌شود. مثلا آیا هنوز صندوق‌های صدقات وابسته به کمیته امداد همان رونق سابق را دارند؟ یا این که مردم ترجیح می‌دهند با دست خودشان کمک‌های نقدی را به نیازمندان برسانند؟

مردم که همان مردم هستند. همان مردم معتقد به خدا و آخرت و انسانیت و کمک به هم نوع! همان مردمی که به اعتبار حرف خواننده محبوب‌شان در کم‌تر از بیست و چهار ساعت چندصد میلیون برای هزینه دیه فردی ندیده و نشناخته پرداخت می‌کنند. پس چرا حتی در شرایط حساس و بحرانی کنونی حاضر نیستند به راحتی پول‌هایشان را به دست نهاد‌های دولتی بسپارند؟ علت این بی اعتمادی چیست؟ به نظر من این سوالی است که مسئولین نباید به آسانی از کنار آن بگذرند!

زلزله

الان شمایی که دارید این مطلب را می‌خوانید از دو حال خارج نیستید. یا زلزله امشب را حس کرده‌اید یا اخبار آن به گوشتان رسیده است. یک حالت دیگر هم هست که از همه چیز بی‌خبرید و از هفت دولت آزاد، که خدمت‌تان شب بخیر عرض می‌کنم.

خب فعلا که میزان قدرت و منشا زلزله و تلفات و خسارات آن در هاله‌ای از ابهام است. بعضی خبرگزاری‌ها منشا زلزله را سلیمانیه عراق می‌‌دانند، بعضی ازگله و بعضی مرکز کرمانشاه! میزان زلزله و پس‌لرزه‌های آن را هم از ۴ تا ۷/۴ تخمین زده‌اند. مشخص هم نیست که جناب زلزله باز هم قرار است تشریف بیاورد یا نه! خلاصه این که همه چیز در هاله‌ای از ابهام است. فقط در یک چیز هیچ‌گونه ابهام و تردیدی وجود ندارد و آن هم مفاد خطبه ائمه جمعه استان‌های خراسان رضوی و یزد و اصفهان است! از همین حالا دوستان در حال تنظیم خطبه‌های غرا و کوبنده علیه شال روسری مردم هستند.

خسته نباشید آقایان! خداقوت!