خسرو
وقتی می‌گویم شجریان در آواز ایران حالا حالاها تکرارنشدنی است دقیقاً از چه حرف می‌زنم؟!
شجریان آواز معروفی دارد که در آن مایه‌ی صدای‌ش را یک‌جا به نمایش می‌گذارد و ۱۶ نت یا چهار دانگ کامل را یک نفس اجرا می‌کند. این آواز را خیلی وقت پیش شنیده بودم. ولی اخیراً به طور تصادفی متوجه شدم زنده‌یاد بسطامی که از شاگردان استاد شجریان بوده هم این قطعه را اجرا کرده. با گوش دادن به این قطعه و مقایسه آن به این نتیجه می‌رسید که با کمال احترام به زنده‌یاد بسطامی و دیگر اساتید آواز، لقب خسرو آواز ایران فقط و فقط برازنده‌ی قامت استاد شجریان است. صدای زلال و قدرت‌مند، عطش بی حد و حصر در یادگیری و نبوغ ذاتی همه یک‌جا در شجریان جمع شده و از او یک مرد تکرار نشدنی در آواز ایران ساخته. مردی که حالا حالاها باید منتظر نشست تا شبیه‌ش پیدا شود.
کلیپی که لینک‌ش را در پایین گذاشتم اجرای شجریان و بسطامی است. کیفیت ضبط پایین است ولی حجم و قدرت صدای استاد به وضوح در آن شنیده می‌شود. قطعه اجرا شده شعری است از حضرت حافظ. شجریان ابتدا بم‌خوانی می‌کند: "شب رحلت هم از بستر روم در قصر حور العین/ اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم". بعد همان ۱۶ نت معروف را به صورت چه‌چهه اجرا می‌کند و بعد باقی قطعه را در بیات اصفهان می‌خواند: "حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد/ همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم"
گوش دهید و عشق کنید. 😊
ولی مرده شور مشی سیاسی و مذهبی اش را ببرم