اسلام به یک پیرمرد شصت هفتاد ساله که اسپرمهایش در شرف کپک زدن هستند اجازه میدهد و بلکه سفارش میکند که اگر به مدت چند ماه از همسر و خانواده دور بود، متعه کند و نیاز جنسی خود را برطرف سازد تا به گناه نیفتد!
همین اسلام به یک نوجوان پانزده شانزده ساله، در اوج کشش جنسی و غلبه شهوت فرمان میدهد که ده دوازده سالی صبر کند تا به رشد عقلی! برسد و بعد تشکیل خانواده بدهد و به مراد دل برسد. در این مسیر سخت و دشوار ده ساله هم هرگونه نگاه، حرف، لمس، رابطه و خلاصه هر عمل اروتیکی گناهی است جبران ناپذیر که عواقب آن در آینده دامنگیر زندگی مشترک فرد میشود و در نطفهاش تاثیرات سوء خواهد گذاشت و...
چگونه میشود که اسلام از نوجوانی که به رشد عقلی نرسیده و در اوج تحریکات جنسی است انتظار عمل عقلانی و به دور از احساسات دارد، ولی برای پیرمردی که سرد و گرم چشیده و به سرحد کمال عقلی رسیده تحمل چند ماههای از نیاز جنسی را روا نمیدارد؟
اسلام دو رو است یا آقایان با باب کردن حرفهایی مثل عدم رشد عقلی و انداختن آن در دهان مردم روی ناتوانی خودشان در اجرای احکام اسلام سرپوش گذاشتهاند؟!
اسلام که به ذات خود ندارد عیبی. ولی همیشه هم ایراد از مسلمانی ما نیست. گاهی ایراد از اسلام نصف و نیمهای است که به خوردمان دادهاند!
- ۷ نظر
- ۱۹ آذر ۹۶ ، ۲۳:۵۹