اولین بار که خبر ساخت کشتی مطلای هفتاد کیلویی که با آیات قرآن حکاکی شده است را شنیدم خیلی تعجب کردم. از آن‌جا که چنین کاری نامعمول بود و احتمال می‌دادم این اثر نه با طلای خالص که با آلیاژی از طلا ساخته شده باشد و اطلاعی از از ارزش مادیِ واقعیِ آن نداشتم، ترجیح دادم که درباره آن سکوت کنم و چیزی ننویسم. اما خب هرچقدر ما ساکت بودیم و سعی کردیم یک‌طرفه به قاضی نرویم، دیگران بی‌کار ننشستند. همین کسانی که دائم فریاد قضاوت نکنیم‌شان به آسمان بلند است، قضاوت را به شست پا گرفتند و شروع کردند به داستان سرایی درباره این‌که با هفتاد کیلو طلا چه تعداد فقیر را می‌توان سیر کرد و چه تعداد بی‌خانه را می‌توان خانه دار کرد و چه تعداد جوان را می‌توان به خانه بخت فرستاد و اصلا این‌کارها شرک و بت‌پرستی است و الخ...خلاصه حسابی از خجالت این اثر و سازنده‌اش درآمدند. اما امروز که دکتر هادی انصاری(پزشک، محقق و از متولیان انتقال این اثر به عتبات عالیات) خبر داد که این کشتی از جنس طلا نیست و تنها ۱۴۰ گرم طلا روی آن کار شده و کل این اثر هنری حدوداً ۴۰ میلیون تومان هزینه برداشته است، آب سردی بر حرارت معترضین و عرق شرمی بر پیشانی آن‌ها نشاند! خب انصافا این مبلغ برای ساخت یک اثر هنری رقم زیادی نیست. حالا سازنده این اثر به میل خودش یا به سفارش ارگان یا نهادی آن را با آیات قرآن مزین کرده است. یکی هم می‌آید و با دیوان حافظ همچین کاری می‌کند. خلاصه اسراف و ول‌خرجی خاصی صورت نگرفته و یک اثر هنری معقول تولید شده که شایسته تقدیر است.
خلاصه گفتم باخبر باشید که در این مملکت، زود قضاوت نکنیم فقط مختص زنان فاحشه و خیابانی است و شامل حال آن‌ها می‌شود. در بقیه موارد این قرتی‌بازی‌ها را نداریم و طرف را باید جوری قضاوت کنیم که بار دیگر جرات نکند کاری که قابل قضاوت شدن باشد بکند!
لینک‌های مرتبط:
توضیح دکتر انصاری درباره حواشی رونمایی از قرآن مطلا + لینک از کانال شخصی دکتر انصاری
