دل از مشاهده‌ی تلخی ریا بی‌زار
در خبرها خواندم پنج‌هزار آقازاده ایرانی مقیم آمریکا هست که ترامپ قصد دارد با اردنگی بیرون‌شان کند. اضافه کنید تعداد آقازاده‌های لندن‌نشین و کانادانشین و پاریس‌نشین تا دست‌تان بیاید که وقتی در راه‌پیمایی‌ها مرگ بر آمریکا و انگلیس می‌گویید کانه‌و دارید خودتان را لعن و نفرین می‌کنید.
آخر چه بگوییم؟! مرگ بر آمریکا و انگلیس‌ش را مردم بی‌چاره در گرما و سرما می‌گویند و آقازاده‌های نخودمغز آن‌ور دنیا عشق و حال‌ش را می‌کنند. توی گوش ملت می‌کنند کالای داخلی بخرید و خرید کالاهای خارجی خیانت به ایران و کارگر ایرانی است، بعد از آن‌ور فیلم خریدهای رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در انگلیس منتشر می‌شود. کسی هم نیست بپرسد این آقا که پاس‌دار دو قواره پارچه ایرانی نیست، چه‌جور می‌خواهد پاس‌دار زبان و ادب چندهزارساله ما باشد؟!
شرایط ام‌روز بدتر از سال‌های جنگ و اول انقلاب نیست ولی حال مردم خیلی گرفته‌تر از آن سال‌هاست. دیدن دورویی و ریا و فرسنگ‌ها تفاوت درحرف و عمل خیلی بیش‌تر از جنگ و تحریم پدر روح و روان مردم را در می‌آورد.
*عنوان هم طبق معمول از فاضل!
